Τριάντα χρόνια μετά τον τερματισμό του πολέμου στις 21 Νοεμβρίου 1995, στη στρατιωτική βάση Wright–Patterson στο Ντέιτον και την υπογραφή της Ειρηνευτικής Συμφωνίας, το κείμενο αυτό εξακολουθεί να αποτελεί τον βασικό πυλώνα ειρήνης και συνταγματικής τάξης στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη.
Η Συμφωνία του Ντέιτον παραμένει ένα από τα σημαντικότερα ορόσημα της σύγχρονης ιστορίας του λαού μας ένα κείμενο που έθεσε τέλος στον πόλεμο και καθόρισε τη συνταγματική δομή της χώρας, βασισμένη στην ισοτιμία των δύο οντοτήτων: της Σερβικής Δημοκρατίας και της Ομοσπονδίας της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, καθώς και των τριών συστατικών εθνοτήτων.
Με την υπογραφή της Συμφωνίας επιβεβαιώθηκαν ο συνταγματικός συνεχισμός και η διεθνής νομική υποκειμενικότητα της Σερβικής Δημοκρατίας στο πλαίσιο της κρατικής δομής της Β-Ε.
Ιδιαίτερη σημασία έχει το Παράρτημα 4, δηλαδή το Σύνταγμα της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, το οποίο εγγυάται την ισότητα των οντοτήτων και των λαών, προστατεύει τις συνταγματικές αρμοδιότητες της Σερβικής Δημοκρατίας και αποτελεί θεμέλιο πολιτικής σταθερότητας, δικαιωμάτων και ανάπτυξης.
Τριάντα χρόνια αργότερα, έχουμε το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση να τονίσουμε οτι η Συμφωνία του Ντέιτον δεν είναι μόνο μια ειρηνευτική συμφωνία είναι ένας διεθνώς επικυρωμένος δεσμευτικός κανόνας που πρέπει να εφαρμόζεται σύμφωνα με τις αρχικές του διατάξεις.
Η Σερβική Δημοκρατία παραμένει προσηλωμένη στην ειρήνη, στον διάλογο και στη σταθερότητα, καθώς και στην προστασία της συνταγματικής της θέσης όπως αυτή καθορίζεται ρητά στο Παράρτημα 4 της Συμφωνίας του Ντέιτον (Σύνταγμα της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης).
Η ειρήνη διαφυλάσσεται με σεβασμό στη συμφωνία, όχι με μονομερείς ερμηνείες.
