Αγαπητέ λαέ της Σερβικής Δημοκρατίας, Σέρβοι, Βοσνιακοί, Κροάτες,
Θέλω να σας πω κάτι για το μέλλον μας, τόσο ως πρόεδρος της Σερβικής Δημοκρατίας αλλά και ως άνθρωπος:
Εμείς είμαστε οι μόνοι δημιουργοί της τύχης μας και κανείς άλλος δεν μπορεί να τη διαμορφώσει καλύτερα από εμάς τους ίδιους.
Έχετε πίστη και περηφάνια.
Μην αφήνετε κανέναν να σας φοβίζει χρησιμοποιώντας το όνομα μου, τους Σέρβους και τη Σερβική Δημοκρατία. Αυτό είναι το σπίτι μας. Εδώ γεννήθηκαν οι πρόγονοί μας και εδώ γεννηθήκαμε κι εμείς. Εδώ αγαπήσαμε και μισήσαμε, και εδώ θα μεγαλώσουν τα παιδιά μας, θα μορφωθούν, θα παντρευτούν και, Θεού θέλοντος – και όσο εξαρτάται από εμένα – ποτέ ξανά δεν θα βλέπουμε ο ένας τον άλλο μέσα από το στόχαστρο του όπλου.
Ακόμα και όταν σήμερα θυμώνουμε ο ένας με τον άλλο και λέμε διάφορα μεταξύ μας, πάλι καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλο περισσότερο από ό,τι μπορεί να δει ή να καταλάβει οποιοσδήποτε απ’ έξω.
Η Σερβική Δημοκρατία θέλει μόνο ό,τι της έχει δοθεί από το Σύνταγμα της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης. Ποτέ δεν ζητήσαμε κάτι παραπάνω. Δώσαμε πολλά στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, αλλά για κάποιους ούτε αυτό ήταν αρκετό. Ζητούν συνεχώς περισσότερα. Αυτό πρέπει κάποτε να σταματήσει.
Ξέρω ότι κάποιοι από εσάς ίσως θα ήθελαν έναν διαφορετικό Ντόντικ, ίσως και κάποιοι από εμάς τους πολιτικούς θα θέλαμε έναν πιο εύκολο λαό. Σίγουρα όλοι μαζί θα θέλαμε να ζούμε σε μια καλύτερη εποχή, αλλά είμαστε εδώ και τώρα, στο δικό μας τόπο. Και εγώ ανήκω σε εσάς, είτε αυτό αρέσει σε κάποιους είτε όχι.
Ούτε η Σερβική Δημοκρατία ούτε εγώ είμαστε απειλή για τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Η Σερβική Δημοκρατία είναι εδώ και θα υπάρχει πάντα. Δεν μπορεί να υπάρξει Βοσνία-Ερζεγοβίνη χωρίς τη Σερβική Δημοκρατία, όπως δεν μπορεί να υπάρξει ούτε χωρίς Σέρβους, ούτε χωρίς Βοσνιακούς, ούτε χωρίς Κροάτες και όλους τους άλλους που ζουν σε αυτήν. Η Αμερική είναι λειτουργική έχοντας 50 πολιτείες. Η Βοσνία έχει την Σερβική Δημοκρατία και την Ομοσπονδία της Βοσνίας και κανείς δεν μπορεί να τη διοικήσει καλύτερα από εμάς τους ίδιους.
Η διεθνής κοινότητα μας βοήθησε να σταματήσουμε τον πόλεμο και τους ευχαριστούμε γι’ αυτό. Προσωπικά πιστεύω ότι κάποιοι από αυτούς συνέβαλαν και στο να ξεκινήσει, αλλά ας μείνει αυτή η άποψη δική μου – οι τότε πολιτικοί, δυστυχώς, δεν ήξεραν, και κάποιοι ούτε ήθελαν, κάτι καλύτερο. Τριάντα χρόνια αργότερα, θα έπρεπε να μας είναι ξεκάθαρο ότι το μέλλον μας βρίσκεται μόνο στη μεταξύ μας συμφωνία, στη συμφωνία των λαών μας και των ανθρώπων μας.
Αυτό μόνο ζητώ και γι’αυτό παλεύω. Δεν υπάρχει ευτυχία για εμάς στην επιβολή οποιουδήποτε ξένου, που ούτε μπορεί ούτε ξέρει πώς να μοιραστεί τη χαρά και τη δυστυχία μας. Ο καθένας σκέφτεται πρώτα τον εαυτό του και τη χώρα του, και σήμερα μπορεί να μας συμφιλιώνει, αλλά αύριο να μας διχάζει. Το καταλαβαίνω αυτό, αλλά πάντα θα αγωνίζομαι και θα σκέφτομαι πρώτα το καλό της δικής μου χώρας.
Μην αφήσουμε κανέναν να μας υποτιμά και μην υποτιμάμε οι ίδιοι τον εαυτό μας! Γιατί να είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη, ίσως και στον κόσμο, από την οποία ζητείται να είναι υποτελής σε έναν ξένο;
Δεν είναι εύκολο, αλλά παλεύουμε, αλλάζουμε τη χώρα και τον εαυτό μας. Έχετε πίστη σε εμένα. Αν πιστεύετε ότι υπάρχουν καλύτεροι για να σας εκπροσωπούν, αλλάξτε μας αλλά αυτό μπορείτε να το κάνετε μόνο εσείς, ο λαός. Ποτέ δεν θα επιτρέψω σε ένα ξένο να αποφασίζει ποιος θα είναι ο εκπρόσωπος του λαού μου.
Γι’ αυτό δεν μπορώ να αποδεχτώ ότι είμαι ένοχος επειδή δεν υπάκουσα σε αυτόν τον ξένο. Δεν μπορώ να αποδεχτώ ούτε ότι είναι ένοχος οποιοσδήποτε Βοσνιακός ή Κροάτης επειδή δεν τον υπάκουσε.
Ζητώ και θα συνεχίσω να ζητώ από τους εκπροσώπους των άλλων λαών και κομμάτων να συνεργαζόμαστε και να λογοδοτούμε σε εσάς, στους λαούς μας, στους πολίτες μας, και όχι σε οποιαδήποτε ξένη εξουσία, πρέσβη ή επίτροπο… Δεν μπορεί – ελπίζω το έχουμε όλοι μάθει ότι τίποτα δεν γίνεται αυθαίρετα στη Δημοκρατία.
Ως πρόεδρος της Σερβικής Δημοκρατίας, ζητώ μόνο τον σεβασμό προς αυτή και το λαό της, ακόμα και όταν διαφωνούμε μέσα σε αυτό το ταραχώδες βαλκανικό σπίτι μας. Αυτοί είμαστε, αλλά αυτές είναι και οι πραγματικές ευρωπαϊκές αξίες. Μόνο έτσι μπορούμε και θα γίνουμε σεβαστοί στην Ευρώπη και στον κόσμο, όπου ανήκουμε, μόνο ως περήφανοι, ελεύθεροι άνθρωποι, κυρίαρχοι στον τόπο μας.